നിനക്കെഴുതുവാനാകാത്തതെന്തു കൊണ്ടാണെന്ന് ഞാൻ പലപ്പോഴും ആലോചിച്ചിട്ടുണ്ട്. ഒരുപാട് തവണ നിനക്കായി എഴുതുവാൻ ശ്രമിച്ചിട്ടുണ്ട്. അക്ഷരങ്ങളുടെ നിത്യ കാമുകനാണെന്ന് അഹങ്കരിക്കുന്ന ഞാൻ പലപ്പോഴും ഒന്നുമല്ല എന്ന് മനസിലാക്കിയത് നിനക്കായി എഴുതുവാനിരിന്നപ്പോളാണ.
ഇപ്പോളും നിനക്കായി എഴുതുവാൻ എനിക്കാവില്ല. അതുകൊണ്ട് ഞാൻ നിന്നിലൂടെ എന്നോട് സംസാരിക്കട്ടെ.
. നിന്നോടു സംസാരിക്കുവാനായി കാത്തിരുന്നു മടുത്തപ്പോൾ ഞാൻ നിന്നോടും നീ എന്നോടും സംസാരിക്കുന്നതായും ഞാൻ സ്വപ്നം കണ്ടു. ആ സ്വപനത്തിലെ നിനക്കെന്നൊട് പറയാനുള്ളത് മറ്റൊരു കഥയായിരുന്നു.
" ഡാ,
കുറച്ചു ദിവസമായി ഞാന് നിന്നെ ഒരു കാര്യം അറിയിക്കണമെന്ന് കരുതുന്നു,,പക്ഷെ നിന്നോട് പറയാന് പേടിയുണ്ടയ്യിര്യന്നു.ഇപ്പോഴും ഉണ്ട് ,പക്ഷെ പറഞ്ഞെ പറ്റു ..
എനിക്ക് പ്രണയം ബോറടിച്ചു തുടങ്ങി..വല്ലാത്ത മടുപ്പ്.
.ഇന്നു ആ മടുപ്പ് മൂര്ദ്ധന്യാവസ്ഥയില് എത്തി.നിനക്കതു ഫീല് ചെയ്തിരിക്കില്ല്യ.
.കാരണം,,നീയെന്നെ പ്രണയത്തിന്റെ കൂട്ടില് അടച്ചു സൂക്ഷിചിരിക്യാണല്ലോ..
എനിക്ക് ചുറ്റും സ്വാര്ത്ഥതയുടെ മുള്വേലി കെട്ടി..
നീയെന്നെ കൂടിലടച്ചിരിക്യാണ്. പക്ഷേ നീയാ വേലികൾ വളരെ വിഗദ്ധമായി ഒളിപ്പിച്ചിരിക്കുന്നു. ആര്ക്കും കണ്ടു പിടിക്കുവാനാവാതെ.
ആ വേലി പൊടിച്ചു എനിക്ക് പുറത്തിറങ്ങാന് എനിക്കിത് വരെയും ആയില്യ.
.പക്ഷെ ഇനി മുതല് ഞാന് സ്വതന്ത്ര യാവട്ടെ,,
എനിക്കിനിയും നിന്റെ പ്രണയത്തിന്റെ മധുരം നുകരാന് ആവില്യ..
എനികതു കയ്ച്ചുതുടങ്ങി,,
ഞാന് എന്താണ് ഇങ്ങനെ പറയുന്നത് എന്നു നീ കരുതിന്നില്ലേ,,
എനിക്ക് ഫ്രീഡം വേണം. നിന്നില നിന്നും, നീ എനിക്ക് തരുന്ന അതിരുകളില്ലാത്ത സ്വാതന്ത്രത്തിൽ നിന്നും. ! ഒന്ന് ചിന്തിക്കാന്,,
ഒറ്റക്കൊന്നു നടക്കാന്..കൂട്ടു കൂടാൻ. സുഹ്രത്തുക്കളുമൊത്ത് നടക്കാൻ . ഇഷ്ടപെട്ട ജോലിചെയ്യാന്..സ്നേഹിതരോത്തു വര്ത്തമാനം പറയാന്
,,അങ്ങനെയങ്ങനെ,,നീയെന്നെ പ്രണയിച്ചു തുടങ്ങ്യിയ ,
ഞാന് തിരിച്ചു പ്രണയിക്കാന് തുടങ്ങിയ അന്ന് മുതല് എന്റെ ഫ്രീഡം നഷ്ട്പെട്ടു. അത്ഭുതപ്പെടേണ്ട നീ എനിക്ക് തന്ന അതിരുകളില്ലാത്ത ഫ്രീഡം തന്നെയായിരുന്നു എനിക്ക് തടവറ.
നിന്റെ കൂടെ നടക്കാൻ, നിന്നെ കണ്ടുകോണ്ടിരിക്കുവാൻ, പക്ഷെ നിന്നെ ഒരിക്കലും കണ്ടിരുന്നില്ല.
നീ എപോഴെങ്കിലും എന്റെ കൂടെ വന്നിടുണ്ടോ,,
ഒരിക്കല് അത് പറഞ്ഞപ്പോള് ,,നീ പറഞ്ഞു..
എനിക്ക് വയ്യ നടക്കാൻ.
കൂടതല്ലോന്നും പറയാതെ ഞാന് മിണ്ടാതായി.
വർഷന്ങളായി നമ്മള് പരിചയപെട്ടിട്ട്..
നീ എപ്പോഴും പറയാറുണ്ട്
നമ്മള് പ്രണയിച്ചു കൊണ്ടിരിക്യാണ്,
,നമ്മള് പ്രണയിക്കുന്ന പോലെ ആരും ഉണ്ടാവില്യ.
. നമ്മള് വിവാഹിതരാവുന്ന കാലത്തേ കുറിച്ചും നീ ഒരുപാട് സംസാരിചിട്ടുണ്ട്. .എന്റെ സ്വപ്നങ്ങള് പോലും നീ നിന്റെ തായ്..നീ എന്റെ ഉടമസ്തനായ് . ഈ എനിക്ക് നിന്നോടുള്ള പ്രണയം ഒരു ബോറടിയായ്.
നീ ആരെയാണ് പ്രണയിച്ചത്..?
എന്നെ യാണോ..അതോ..
എന്റെ ഈ രൂപത്തെയാണോ..അതോ എന്റെ ശംബ്ദത്തേയോ?
എന്തായാലും.. എനിക്ക് പറ്റില്യ ഇനി. എനിക്ക് ഞാനായ് തന്നെ ജീവിക്കണം,
ഒറ്റയ്ക്ക് നടക്കണം .
.എന്റെ ചെറിയ ചെറിയ സ്വപ്നങ്ങളിലൂടെ ജീവിക്കണം,,
ഇങ്ങനെ ബോറടിച്ചു ജീവിച്ചാല്,,ഞാന് മരിച്ചു പോവും,,
എന്റെ പ്രണയം മരിക്കും,പ്ലീസ് ,,
വിളിക്കാം നിനക്കെന്നെ ..വെറും ഒരു സ്നേഹിതയെ പോലെ,,മാത്രം,,
എനിക്കിനി നിന്റെ പ്രണയിനി ആവണ്ടാ..നിന്റെ പ്രണയത്തെ നിഷേധിച്ചതിനു..നിനക്കെന്നെ ശപിക്കാം,,
നമ്മുടെ പ്രണയത്തെ കുറിച്ച്,,എനിക്കൊന്നും പറയാനില്യ,,
വിത്ത് ലവ്."
"ഡാ,
ഞാൻ മനസിലാക്കുന്നു എന്റെ തെറ്റുകൾ. തീർച്ചയായും തെറ്റുകൾ തിരുത്തപ്പെടേണ്ടവ തന്നെയാണ. പക്ഷേ ഈ തെറ്റ് അന്ങ്ങനെ തന്നെ ഈ ലോകത്ത് നില നില്ക്കട്ടെ. അല്ലെങ്കിൽ ഒരു പക്ഷേ നിന്റെ മമ്മിയുടെ കമന്റുകൽ എന്നേ കുറിച്ചാകും. മറ്റുള്ളവർക്കു നിസ്സാരമാണെന്നു തോന്നാമെങ്കിലും എനിക്ക് എന്റെ പ്രണയം അന്ങ്ങനെയല്ല. സമൂഹത്തിന്റെയും മാതപിതാക്കളുടേയും ഇടപെടലുകല്ക്കും മുകളിൽ ആര്ക്കും കൈകടത്താവകാശമില്ലാത്ത സ്വരഗത്തിന്റെ ഉന്നതിയിൽ ആയിരുന്നു ഞാനെന്ഹെ പ്രണയത്തെ പ്രതിഷ്ടിച്ഛിരുന്നത്. അതിനേ വിലകെടുത്തുന്ന ഒരു നോട്ടം പോലും മറ്റുള്ളവരിൽ നിന്നും ഉണ്രാവുന്നതെനിക്കു സഹിക്കില്ല. "